Ks. Michał Heller pochodzi z Mościc. Urodził się w 1936 roku. Jego ojciec, Kazimierz, był inżynierem w Państwowej Fabryce Związków Azotowych. Gdy wybuchła wojna, rodzina przeniosła się do Lwowa. Stamtąd w 1940 roku Hellerowie zostali wysiedleni na Syberię. W Jakucji, gdzie rodzina pracowała przy wyrębie Tajgi, i w Saratowie przebywali do 1946 roku.
Po powrocie do Mościc zamieszkali w małym dworku w okolicach parku, który powszechnie nazywano „Hellerówką”. Ks. Heller maturę zdał w IV LO, po czym wstąpił do seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął w 1959 roku. Przez rok pracował w duszpasterstwie, jako wikary w Ropczycach, po czym został skierowany na studia filozoficzne. Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim obronił doktorat. Ukończył też fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1990 roku jest profesorem. Jego książki – a napisał ich ponad 60 – miały sto kilkadziesiąt wydań, a kilka z nich zostało przetłumaczone na języki: angielski, włoski, rosyjski, niemiecki czy hiszpański.
Jest członkiem wielu poważnych polskich i zagranicznych towarzystw naukowych. Ma dziewięć doktoratów honoris causa. Z wyróżnień wybija się szczególnie najwyższe polskie odznaczenie, Order Orła Białego, otrzymany w 2014 roku i Nagroda Templetona z 2008 roku przyznana za budowanie pomostów między nauką a wiarą, którą wręczył mu książę Edynburga Filip. Honorarium za ten drugi tytuł – ponad milion funtów – ks. Heller przeznaczył na utworzenie Centrum Kopernika, które ma swoją siedzibę w Krakowie. Od 2008 roku jest Honorowym Obywatelem Tarnowa.
